Mar 16, 2022
Clipping of Karpilove’s write-up of the Rolnik banquet, found in her scrapbook in her archive at YIVO (box 3).
לעצטען פֿרײַטאָג איז אין נויאָרק געמאַכט געװאָרען אַ באַנקעט לכבוד אונזער שטענדיג צוריקגעצױגענעם פּאָעט יוסף ראָלניק. עס איז געװען מעהר טומעלדיג װי פֿרעהליך, און די הױכמוטיגע מחותנים האָבען אַרױסגעװיזען פֿיִעל שטאָלץ אױף זײער גוטסקײַט אַרונטערצוקומען אױף דער נישט רײַכער חתונה.
„עס פֿרעהט מיך - האָט פּרץ הירשבײן געזאָגטן צװישן אַנדערעס, אין זײַן באַנקעט־רעדע - װען איך זעה פֿאַר זיך אַ מענשען (אין ראָלניק׳ען). װעלכער קאָן אַזױ שעהן דענקען און פֿיהלע װי איך.“ אַנדערע דיכטער זײַנען נאָך געװען פֿרײַגעביגער, און בעטאָנט, אַז בײַ ראָלניקען זײַנען פֿאַראַן אָנגעשריבען אַזלעכע זאַכען נאָך בעסערע װי בײַ זײ זעלבסט.
דער באַנקעט איז געװען אַ־לאַ־פֿילאַדעלפֿיִע, דאָס הײסט, יעדע פּערזאָן, אָהן אונטערשײד פֿון געשלעכט, האָט געצאָהלט פֿאַר זיך זעלבסט.
Last Friday there was a banquet in honor of our always unprepossessing poet Yoysef Rolnik in New York. It was noisier than it was joyful and the overproud parents-in-law seemed very pleased with themselves for condescending to attend a poor-man’s wedding.
“I’m glad,” Perets Hirschbein said, among other things, in his banquet speech, “when I see a person (like Rolnik) who can think and feel as beautifully as I can.” Other poets were even more generous and admitted that Rolnik had even written a few poems that were better than their own.
The banquet was à la Philadelphia, which means that every person, without regard for their sex, paid for themselves.
Karpilove’s write-up of the Rolnik banquet, found in her scrapbook in her archive at YIVO (box 3).
